Denksel

Wat ik nog het meest vreemde van allemaal vind, is dat ik zelf gevormd ben door alleen maar voorbeelden te hebben. 'Je bent altijd zo lekker jezelf' krijg ik vaak te horen, maar wie ik dan in essentie ben, daar krijg ik maar geen vat op. Al heel mijn leven niet. Misschien ligt het aan de leeftijd, ik weet eigenlijk wel bijna zeker dat het aan de leeftijd ligt. Ik doe de dingen niet zonder er over na te denken. Een Lotte van 4 jaar geleden zag meisjes, of jonge vrouwen, hip-hop dansen, baggy broeken dragen, zich zelf verdedigen. De Lotte heeft zich zelf weliswaar nog nooit fysiek kunnen verdedigen, of heel goed kunnen dansen, maar wel de baggy broeken gedragen met daarbij een eigen levensvisie: 'Heb schijt aan de wereld' (1 à 2 jaar later geëvolueerd naar het ironische 'Heb poep aan de wereld).
Soms zie ik mensen die socialer en luidruchtiger zijn dan ik ben. Ik spiegel me er aan, en binnen een jaar evolueer ik naar een meer socialer en praatgrager type. Zo weet ik ook niet precies van mezelf of ik nou rustig ben (Dat krijg ik van veel mensen te horen) of juist van drukker (zo voel ik me tenmidden van rustige mensen). Wat ik wél weet, is dat ik voor dit soort dingen niet kies. Het heeft zo moeten gaan. Ik kan, als mens, mij moeilijk weerstaan van alle invloeden buiten je. Dat ik op jonge leeftijd eerst fan was van Shakira, toen Sean Paul, toen 80-s J-pop, en uiteindelijk Edith Piaf, daar kan ik als mens in dit gehele universum geen enkele vat op krijgen. Ik accepteer het, je kan moeilijk boos worden op de natuur. Maar wat me wel irriteert en verwonderd, is dat hoewel ik altijd 'zo lekker mezelf ben' geen idee heb wie ik dan werkelijk in essentie ben. Kan ik nou zeggen dat ik een rustig persoon ben? Ja, op sommige momenten. Dan wil ik serieus zijn en in stilte kunnen werken. Soms ben ik weer de praatgrage sociale, vooral als ik mij in gezelschap bevind waarin ik me thuis voel, of als ik mij tussen nog rustigere mensen bevind. Dan word ik de sociale Lotte, die het sociale heeft geleerd door zich te spiegelen aan andere mensen. Ik weet niet of ik het ooit zal begrijpen. Wel is duidelijk dat een mens vooral product is van uitwendige dingen en personen. Lastig. Lastig, en lastig. Nu zit ik om half 1 des nachts met een groot filosofisch conflict in mijn hoofd. Waar ben ik ooit aan begonnen dit probleem nú voor mij op te schrijven? Ik denk dat ik de lichten maar ga uitdoen en naar bed ga.

Sleep well.