1. Omar Khayyám; Perzisch astronoom, wiskundige, filosoof, schrijver en dichter: Kubieke vergelijking en doorsnede van kegelsneden.
2. Pyke Koch
3. Paul Delvaux - les phases de la lune, 1942
4. Edgar Fernhout - portret van Rachel
Het geschrift van Khayyám is rondweg prachtig. Ik doe de laatste dagen klein onderzoek naar de Perzische cultuur en ontdek steeds meer pareltjes. Het is logisch dat er in de geschiedenislessen in onze klassen vooral de Westerse geschiedenis wordt verteld, maar het is zeer spijtig dat ons wordt aangeleerd dat enkel het Westen het monopolie heeft op de zogenaamde 'bakermat van cultuur'. Waar Geert Wilders cultuur de stempel 'links' geeft, geven wij wetenschap en filosofie al snel de stempel 'westers'. Investeer een kleine moeite en wat interesse in de cultuur van anderen en je ontdekt compleet andere werelden.
Les phases de la lune van Paul Delvaux hing in het Boijmans naast tal van metafysische werken (het heeft mij altijd al gefascineerd waarom de pitura metafysica metafysisch heet). Begrijpelijk: het werk heeft iets zeer surrealistisch, en natuurlijk, het kan bij de illustratoren (net als mijn vriendinnen uit mijn klas waarmee ik het Boijmans ben afgegaan) niet ontgaan zijn: de escher-achtige trap.
Vervolgens de derde uit de familie Toorop: Jan Fernhout. Het weergeven van geweldige portretten heeft hij van zijn moeder geërfd, dat moet haast wel zeker zijn. Waar Charley Toorops portretten karakteristiek en expressief zijn, zijn Fernhouts portretten zéer realistisch, koel en ernstig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten