Zaterdag en zondag

Zaterdagochtend en zaterdagmiddag kochten de mensen schoenen. Zaterdagavond kwam ik, samen met 2 vriendinnen, te laat  en op de meest oncharmante manier aan bij het concert van Ntjam Rosie (Die gelukkig ook te laat was). Het verhaal bespaar ik jullie, behalve dan dat vriendin 1 besloot, terwijl we dwalend door Utrecht liepen, het maar zo te accepteren dat het niet anders kon zijn, waarmee ik instemde. Ntjam Rosie is een van de leukste mensen die hier op de aarde rond loopt, met prachtig haar, een prachtige stem en een aanstekelijke lach. Eigenlijk was alles leuk aan haar, de bandleden ook. Eigenlijk was de avond ook heel leuk. Except for the dutch. Nederlanders, oh Nederlanders. Waarom gaan jullie in grote getalen toe naar dansbare concerten, en blijven dan de ganse avond met de armen over elkaar stil staan? Voor me danste een vrouw, zo'n typische vrouw die net getrouwd is, het spijt me - maar zo na je 30ste raak je dan alles wat jong dóch overtuigend is kwijt. Ze danste op de manier waarop ik op de bus wacht: Armen overelkaar, benen strak aan de grond, en alleen heen-en-weer met je bovenlichaam. De vrouw een paar meter naast haar maakte schokkerig bewegingen, net-aan-niet-op de maat.

Och Nederlanders, leer los komen.

Zondag was ik in België, daar is weinig over te zeggen. Behalve dan dat ik tijdelijk in de hemel was. Het KASK had er zijn opendeurdag - ik moet zeggen, het HKU regelt zijn opendagen nét iets beter, maar zo'n dag gaf me wel weer even de energie om door te gaan. Hoezee! In juli zijn er de toelatingen, en dan, wellicht, verlaat ik dit land der stijve en kaarsrechte Nederlanders, van iets te dikke vrouwen die strakke t-shirts dragen, en alle T van t-shirts liederen. Echter verlaat ik ook dan ons geliefde HKU, waar ik nu nog niet aan probeer te denken. Het zal zo lopen als het gaat, en het zal zo gaan als het loopt.

 

Klein uitwerkingetje voor een opdracht voor Research (nog voor verbetering vatbaar)