Vrijdag werkte ik tot half 2 op school. Ik heb binnenkort beoordelingen en de schouw dus het is nog al een periode vol met stress. Mijn hoofd zat nogal vol en ik had echt even rust nodig. Ik was na school naar Den Haag gegaan om even in mijn eentje mn ding te doen. Eenmaal in Den Haag ben ik eerst naar het museum Meermanno geweest, wat op loopafstand zit vanaf het station. Het is een oud pand, ooit geweest van een of andere baron. Laten we zeggen dat het hemels was, aangezien ik moederziel alleen door dat grote pand liep. In andere musea voel je je dan bekeken door de supposten, maar bij geprek aan supposten liep ik alles rustig langs. Ik dacht nog: Ik kan zo iets stelen, maar dat heb ik na gelaten. Ik kwam er voor de tentoonstelling van Russische illustraties voor kinderboeken geschreven in de jaren 20 en 30. Het was in een woord geweldig. Ja, het was fenomenaal. Misschien ligt het eraan dat ik illustratie studeer, maar mijn hoofd zit vol met inspiratie voor de komende weken.
Vervolgens heb ik nog een paar kaartjes gekocht en gevraagd waar de Paviljoensgracht zat. Ik had nog wat tijd over en ik wilde nog even langs het Spinozahuis lopen, gewoon er langs, omdat ik het nog nooit had gezien, en eventueel daar schetsen maken. De mensen hielpen mij vriendelijk en ze waren er van overtuigd dat ik het binnen 10 minuten wel kon vinden. Na een dwaaltocht van 20 minuten (langs het Binnenhof, wat is dat mooi!) kwam ik aan in een straat die ik herkende, al wist ik totaal niet meer hoe ik nu nog moest lopen. Toen werd mijn aandacht getrokken door een groepje mensen die met stromende regen met spandoeken stonden. Het waren de mensen die actie voerden voor de honger- en dorststakers in de detentiecentra. Ik was er al niet meer zeker van dat ik Spinoza's vroegere woning kon vinden, dus ik ben naar de mensen toegelopen. Ik sprak een meisje aan met de vraag of ik iets voor ze kon doen. Ik ben aardig bekend met de situatie en de situatie boeit mij in Nederland ook erg, omdat Nederland doet alsof het een tolerant land is terwijl hij de rechten van zijn inwoners schendt. Wel, ik was toch verdwaald en alles viel zo op zijn plaats dat ik vervolgens nog een half uur lang in de regen blaadjes heb uitgedeeld. Ik sprak nog enkele ex-asielzoekers over hun situatie, een meisje kwam uit Syrie, de anderen studeerden ook kunstacademie, de jongeman die het georganiseerd had. Het was een lief aangezicht en ik bewonder de mensen die die twee dagen er al stonden in de regen. Ik ga nu voor ze een postertje maken (in de weinig tijd die ik al heb, Lotte, wat heb je nu gezegd) om de mensen op de toestand te wijzen.
Veel mensen weten namelijk niet dat er jaarlijks ong. 10.000 vluchtelingen worden opgesloten in detentiecentra, om daar ong. voor 5 jaar te blijven. Deze mensen zijn 'illegaal' in Nederland. Nu zijn er verschillende soorten illegalen. Je hebt de bekende illegalen, de jongens en meisjes die met boten naar Europa komen vanuit Algarije, en die ' ondergronds' ons land binnenkomen. Je hebt ook de illegalen die naar Nederland zijn gekomen, een asielaanzoek hebben aangevraagd - en deze geweigerd zien worden. Die mensen krijgen dan kort de tijd om terug te gaan naar het land van herkomst. Dit is alleen een groot probleem, omdat ook het land van herkomst vraagt om papieren - die vluchtelingen niet hebben. Daarnaast is het land van herkomst vaak niet veilig genoeg om terug te keren. Het zal me niks verbazen dat veel teruggestuurde vluchtelingen nu de dood hebben gevonden in hun thuisland. Al deze mensen leven onzichtbaar in Nederland. Ze leven op straat, of ze slapen bij vrienden. Dag en nacht zijn ze doodsbang dat de politie ze vindt. Want wanneer de politie ze vindt - zullen ze naar detentiecentra over gebracht worden. Binnen de detentiecentra hebben de mensen daar geen recht op onderwijs en geen recht op werk. Ze hebben recht op medische zorg, maar wanneer ze naar een ziekenhuis gaan zullen ze geboeid moeten gaan. Het is een mensonterende situatie. Vluchtelingen komen vaak met enorme psychische problemen naar Nederland. Het is onrechtvaardig juist die geestelijk zwakke mensen in hokjes te stoppen waar ze niks aan afleiding hebben, de hele dag binnen moeten zitten en waar ze met meerdere personen de dag door moeten brengen. Hun leven is dan ook uitzichtloos - sommigen zitten er jaren zonder te weten wanneer een asielaanvraag is gelukt.
Via: http://www.ikschaammediep.nl/ kan je je handtekening zetten onder de petitie van Amnesty, die hopelijk veel druk gaat geven op de Nederlandse regering.
Vervolgens heb ik nog een paar kaartjes gekocht en gevraagd waar de Paviljoensgracht zat. Ik had nog wat tijd over en ik wilde nog even langs het Spinozahuis lopen, gewoon er langs, omdat ik het nog nooit had gezien, en eventueel daar schetsen maken. De mensen hielpen mij vriendelijk en ze waren er van overtuigd dat ik het binnen 10 minuten wel kon vinden. Na een dwaaltocht van 20 minuten (langs het Binnenhof, wat is dat mooi!) kwam ik aan in een straat die ik herkende, al wist ik totaal niet meer hoe ik nu nog moest lopen. Toen werd mijn aandacht getrokken door een groepje mensen die met stromende regen met spandoeken stonden. Het waren de mensen die actie voerden voor de honger- en dorststakers in de detentiecentra. Ik was er al niet meer zeker van dat ik Spinoza's vroegere woning kon vinden, dus ik ben naar de mensen toegelopen. Ik sprak een meisje aan met de vraag of ik iets voor ze kon doen. Ik ben aardig bekend met de situatie en de situatie boeit mij in Nederland ook erg, omdat Nederland doet alsof het een tolerant land is terwijl hij de rechten van zijn inwoners schendt. Wel, ik was toch verdwaald en alles viel zo op zijn plaats dat ik vervolgens nog een half uur lang in de regen blaadjes heb uitgedeeld. Ik sprak nog enkele ex-asielzoekers over hun situatie, een meisje kwam uit Syrie, de anderen studeerden ook kunstacademie, de jongeman die het georganiseerd had. Het was een lief aangezicht en ik bewonder de mensen die die twee dagen er al stonden in de regen. Ik ga nu voor ze een postertje maken (in de weinig tijd die ik al heb, Lotte, wat heb je nu gezegd) om de mensen op de toestand te wijzen.
Veel mensen weten namelijk niet dat er jaarlijks ong. 10.000 vluchtelingen worden opgesloten in detentiecentra, om daar ong. voor 5 jaar te blijven. Deze mensen zijn 'illegaal' in Nederland. Nu zijn er verschillende soorten illegalen. Je hebt de bekende illegalen, de jongens en meisjes die met boten naar Europa komen vanuit Algarije, en die ' ondergronds' ons land binnenkomen. Je hebt ook de illegalen die naar Nederland zijn gekomen, een asielaanzoek hebben aangevraagd - en deze geweigerd zien worden. Die mensen krijgen dan kort de tijd om terug te gaan naar het land van herkomst. Dit is alleen een groot probleem, omdat ook het land van herkomst vraagt om papieren - die vluchtelingen niet hebben. Daarnaast is het land van herkomst vaak niet veilig genoeg om terug te keren. Het zal me niks verbazen dat veel teruggestuurde vluchtelingen nu de dood hebben gevonden in hun thuisland. Al deze mensen leven onzichtbaar in Nederland. Ze leven op straat, of ze slapen bij vrienden. Dag en nacht zijn ze doodsbang dat de politie ze vindt. Want wanneer de politie ze vindt - zullen ze naar detentiecentra over gebracht worden. Binnen de detentiecentra hebben de mensen daar geen recht op onderwijs en geen recht op werk. Ze hebben recht op medische zorg, maar wanneer ze naar een ziekenhuis gaan zullen ze geboeid moeten gaan. Het is een mensonterende situatie. Vluchtelingen komen vaak met enorme psychische problemen naar Nederland. Het is onrechtvaardig juist die geestelijk zwakke mensen in hokjes te stoppen waar ze niks aan afleiding hebben, de hele dag binnen moeten zitten en waar ze met meerdere personen de dag door moeten brengen. Hun leven is dan ook uitzichtloos - sommigen zitten er jaren zonder te weten wanneer een asielaanvraag is gelukt.
Via: http://www.ikschaammediep.nl/ kan je je handtekening zetten onder de petitie van Amnesty, die hopelijk veel druk gaat geven op de Nederlandse regering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten