Voor mijn treinreis van Gent naar huis, die uiteindelijk vanaf kwart voor drie tot half 9 duurde, had ik alles meegenomen die de treinreis wat korter konden laten duren. Mijn reistas zat vol met zware boeken, waaronder de Ethica, de komedies van Terentius, enkele kunstboeken en een boekje met de titel Filosofie van de Theologie - ik was van plan lekker veel te lezen. Echter ben ik daar niet aan toe gekomen. Soms staat je hoofd naar lezen, soms (vaak) naar tekenen, en heel soms naar: dichten. Zoals die vrijdag. Ik heb de hele treinreis lang enkel langzaam getekend (scan ik later wellicht in, ik vind ze niet bijster interessant) en voornamelijk gedicht. Dit zijn mijn Hallo en Doei gedichten, gebaseerd op alles wat ik dacht en zag tijdens mijn euforische treinreis.
(Voor het geval dat de mensen denken, god wat heeft dat kind toch n leuk handschrift, dit is een van mijn tientallen handschriften. Meestal als ik dicht of korte tekstjes schrijf, schrijf ik op deze manier)
(Voor het geval dat de mensen denken, god wat heeft dat kind toch n leuk handschrift, dit is een van mijn tientallen handschriften. Meestal als ik dicht of korte tekstjes schrijf, schrijf ik op deze manier)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten