Dit is een officieel bericht van verslaving. Och, arme ik, hoe heb ik het zo ver kunnen laten gaan. Ik sprak er met een meneer over die naast me in de Slegte stond,bij de afdeling 'filosofie' die tot mijn grootste plezier tussen de afdelingen 'soefisme' en 'mysteries' (inclusief boeken over Ufo's) staat. (Net zo min is het tot mijn plezier dat de internetwinkel van de Slegte zowel filosofie dan erotiek tot 'geest en verruiming' rekent. Maar nu, de afdeling bestaat uit twee boekenkasten verdeeld over een hoek. Ik was bezig met de ene hoek, op zoek naar de 'S'. Maar toen ik links van me nog meer boeken zag draaide ik me om en stootte (althans, dat dacht ik, maar dit waren inadequate gedachten) de meneer naast me aan. Het onhandige begin van dit gesprek sla ik in dit geval over, omdat mijn onhandigheden welbekend zijn (gisteren heb ik een vork perongeluk een meter door de lucht laten vliegen). Ik vertelde de man het geen wat ik jullie (hello? is it me you're looking for) ook wil vertellen: Ik heb in Utrecht nu al 2 keer een jurkje gepast, heel leuk, maar het bijbehorende prijskaartje was iets minder. Vanochtend had ik besloten het jurkje toch te gaan kopen, maar tamtamtamtam dat jurkje was tot mijn allergrootste genot en plezier nu niet 45 euro maar 20. En daar werd ik blij van. Want dat betekende dat ik nog 20 euro over had om uit te geven! Dus niet veel minuten later stond ik daar in de Slegte naast die meneer. De meneer moest lachen toen ik hem vertelde over mijn boekenverslaving. Nu citeer ik mezelf: 'Ja, ik had me nog zo voorgenomen om geen boeken te kopen, en nu sta ik hier weer. Ik heb gisteren nog een boek gekocht, via internet. Wat is dit erg eigenlijk!' Dus de man moest lachen en hij vroeg me of ik iets speciaal zocht, en ik dacht: Ja, Spinoza, waarom staat hier amper Spinoza op de rekken?, maar ik zei: 'Noh, niets speciaals.'
Sorry meneer dat ik loog.
Maar de meneer ging toen weg, hij wenste me nog succes, terwijl ik las in een boek van Betrand Russel, maar dat was de 20 euro voor mij nog niet helemaal waard. Om het verhaal enigzins kort te maken heb ik met mijn geweldige oog voor koopjes (De messias, de messias, de messias, ben ik, citaat uit een gedicht van Wietske Loebis) uiteindelijk toch nog een Spinoza boek weten te verkrijgen, betreffende zijn allerlaatste doch onvoltooide werk, het Politiek Traktaat. Daarnaast ben ik meteen even naar de Selexyz gegaan, waar het tot mijn genoegen (net als in de Slegte) best druk was, en waar ik ook veel jonge mensen aantrof, en ik dacht bij mezelf dat het nooit slecht zou kunnen gaan met de boekenverkoop. Eerst trof ik een geweldig boek aan met allemaal foto's van oude dames rond de 80 die zich enorm goed kleedden, maar de prijs van het boek was groter dan mijn budget. Wel heb ik besloten om mij ook zo te kleeden later als ik zo oud ben. Mijn route in de Selexyz is altijd het zelfde, eerst de kunstboeken, dan naar beneden naar de filosofieafdeling. Hoewel de Slegte mijn favoriet is (door zijn verkoper en de oude boeken), is de filosofieafdeling van de Selexyz toch echt beter. Voor me lag, op ooghoogte, de nieuwe hertaalde uitgave van de Ethica, zeer verleidelijk, zeer zeer verleidelijk zelfs, prachtige gebonden met prachtige vormgeving met op de voorkant mijn lievelingsportret van de filosoof. Ik heb licht een 'ooooohhh' laten vallen, en daarna heb ik mij evenwel weer tot de 'S' gericht. Nu we het toch over de 'S' hebben, ik heb getracht door een boek van Sartre heen te komen maar eenmaal gewend aan Spinoza's eenvoudigheid in de juiste zin van het woord lukte dat totaal niet. Misschien later. Uiteindelijk stond ik dus met een boek over (niet van) Spinoza in mijn handen. Ik heb stilletjes gelachen in mijn eentje. 'Oh, wat erg is dit' dacht ik bij mezelf 'je jurkje is in de korting dús je komt thuis met twee boeken van en over Spinoza?'
Ik concludeerde op de terugweg dat ik misschien iets verslaafd was. Iets. Iets iets iets. Maar een verslaving van boeken van Spinoza is denk ik 10x beter dat een verslaving van drugs of koopwaren.
Om het bericht nu helemaal af te ronden wil ik graag, of eigenlijk niet graag, meedelen dat ik hierbij ook officieel ben verdwaald op Utrecht Centraal, en ik twee rondjes heb gelopen om bij de uitgang te komen. Dit wordt wat in augustus...
Lotte
Sorry meneer dat ik loog.
Maar de meneer ging toen weg, hij wenste me nog succes, terwijl ik las in een boek van Betrand Russel, maar dat was de 20 euro voor mij nog niet helemaal waard. Om het verhaal enigzins kort te maken heb ik met mijn geweldige oog voor koopjes (De messias, de messias, de messias, ben ik, citaat uit een gedicht van Wietske Loebis) uiteindelijk toch nog een Spinoza boek weten te verkrijgen, betreffende zijn allerlaatste doch onvoltooide werk, het Politiek Traktaat. Daarnaast ben ik meteen even naar de Selexyz gegaan, waar het tot mijn genoegen (net als in de Slegte) best druk was, en waar ik ook veel jonge mensen aantrof, en ik dacht bij mezelf dat het nooit slecht zou kunnen gaan met de boekenverkoop. Eerst trof ik een geweldig boek aan met allemaal foto's van oude dames rond de 80 die zich enorm goed kleedden, maar de prijs van het boek was groter dan mijn budget. Wel heb ik besloten om mij ook zo te kleeden later als ik zo oud ben. Mijn route in de Selexyz is altijd het zelfde, eerst de kunstboeken, dan naar beneden naar de filosofieafdeling. Hoewel de Slegte mijn favoriet is (door zijn verkoper en de oude boeken), is de filosofieafdeling van de Selexyz toch echt beter. Voor me lag, op ooghoogte, de nieuwe hertaalde uitgave van de Ethica, zeer verleidelijk, zeer zeer verleidelijk zelfs, prachtige gebonden met prachtige vormgeving met op de voorkant mijn lievelingsportret van de filosoof. Ik heb licht een 'ooooohhh' laten vallen, en daarna heb ik mij evenwel weer tot de 'S' gericht. Nu we het toch over de 'S' hebben, ik heb getracht door een boek van Sartre heen te komen maar eenmaal gewend aan Spinoza's eenvoudigheid in de juiste zin van het woord lukte dat totaal niet. Misschien later. Uiteindelijk stond ik dus met een boek over (niet van) Spinoza in mijn handen. Ik heb stilletjes gelachen in mijn eentje. 'Oh, wat erg is dit' dacht ik bij mezelf 'je jurkje is in de korting dús je komt thuis met twee boeken van en over Spinoza?'
Ik concludeerde op de terugweg dat ik misschien iets verslaafd was. Iets. Iets iets iets. Maar een verslaving van boeken van Spinoza is denk ik 10x beter dat een verslaving van drugs of koopwaren.
Om het bericht nu helemaal af te ronden wil ik graag, of eigenlijk niet graag, meedelen dat ik hierbij ook officieel ben verdwaald op Utrecht Centraal, en ik twee rondjes heb gelopen om bij de uitgang te komen. Dit wordt wat in augustus...
Lotte
Geen opmerkingen:
Een reactie posten