Vandaag had ik een dagje vrij en daar maakt een student Illustratie handig gebruik van: Met een groep van vier mensen zijn we naar het vernieuwde Stedelijk geweest. En oh, wat was dat prachtig! Ik ga volgend jaar weer, en dan hoop ik dat het wat rustiger is. Een schilderij van Kirchner bekijken in je eentje is een ervaring, maar een schilder van Kirchner bekijken met nog 10 mensen die om je heen staan en allemaal foto's maken en verschrikt op zij springen wanneer jij een foto wilt maken - dat is net iets minder. De collectie is overigens wel indrukwekkend. Ze hebben er jammer genoeg geen von Jawlensky's, maar ik heb er Kirchner zien hangen, en een Max Beckmann, aardig wat Picasso's, veel Mondriaan, een foto van Nan Goldin (hoezee) en tot mijn grote verbazing heeft het museum een enorme collectie schetsen en tekeningen van Malevich. Nu zei mijn Frans lerares ooit dat ik op Amélie leek, en dat ik dat als een groot compliment beschouwde, maar wanneer mijn freunden van school enthousiast vertelden dat mijn tekeningen op die van Malevich leken maakte mijn hart een nog groter sprongetje. Zijn tekeningen en composities zijn ook gewoon prachtig. Alsnog, later volgen er foto's. Wel heb ik een Schopenhauer nu tot mijn bezit en een aantal prachtige kaartjes. Kunst en filosofie: Mijn grootste liefdes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten