Ik doe eigenlijk elke dag wel een dansje, maar vandaag maak ik wel drie dansjes. Het eerste dansje wat ik deed was in de ochtend op de gang, toen ik een jongen uit mijn klas tegen kwam. Ik maakte een geïmproviseerd huppeltje en vroeg hem hoe hij mijn ochtenddansje vond.
Het tweede dansje maakte ik terwijl ik in opperste concentratie een maiskolf, een granaatappel, een blad sla en een paar pinda's met houtskool tekende terwijl er de swingende klanken van Billie Holiday in mijn oren klonken. Nu klinkt dat laatste niet zo bijzonder, maar het feit dat ik 'geconcentreerd' was is zeer bijzonder, omdat het vak waarbij ik met houtskool moet tekenen, ABO, een ware verschrikking is als je een ongeduldig en snel werkend persoon ben als ik. Toen ik eenmaal weer op het station in Bodegraven was beland, was ik niet bepaald in de stemming voor een dansje. Ik maakte mijn buddy van mijn scooter open en mijn helm was gestolen. Gelukkig was mijn zusje zo lief de andere helm te brengen en nu gaat hopelijk de verzekering mijn helm vergoeden.
Het derde dansje deed ik wanneer ik thuis was. Ik zette mijn computer aan. Mij werd er een paar dagen geleden (tijdens de interessantste blog-discussie ooit gehouden) een vraag gesteld betreft Spinoza waarop ik het antwoord niet wist. Vervolgens heb ik twee Spinoza kenners, Miriam van Reijen en Stan Verdult de vraag voorgelegd. Stan Verdult is de beheerder van de blog, http://spinoza.blogse.nl/, die ik al eerder heb aangeraden op dit blog. Tot mijn grote verrassing heeft Stan nu een geheel blogartikel aan mij gewijd en daar ben ik hem eeuwig dankbaar voor. Dit was tevens de aanleiding tot mijn derde dansje.
Vanavond moet ik weer terug naar school, omdat ik een lino voor research ga drukken. Ik heb in de trein de lino gesneden en voelde me erg aangestaard. Maar het scheelt wel in tijd. Misschien doe ik vanavond in de drukkerij nog een dansje.
Dansje dansje dansje.
Het tweede dansje maakte ik terwijl ik in opperste concentratie een maiskolf, een granaatappel, een blad sla en een paar pinda's met houtskool tekende terwijl er de swingende klanken van Billie Holiday in mijn oren klonken. Nu klinkt dat laatste niet zo bijzonder, maar het feit dat ik 'geconcentreerd' was is zeer bijzonder, omdat het vak waarbij ik met houtskool moet tekenen, ABO, een ware verschrikking is als je een ongeduldig en snel werkend persoon ben als ik. Toen ik eenmaal weer op het station in Bodegraven was beland, was ik niet bepaald in de stemming voor een dansje. Ik maakte mijn buddy van mijn scooter open en mijn helm was gestolen. Gelukkig was mijn zusje zo lief de andere helm te brengen en nu gaat hopelijk de verzekering mijn helm vergoeden.
Het derde dansje deed ik wanneer ik thuis was. Ik zette mijn computer aan. Mij werd er een paar dagen geleden (tijdens de interessantste blog-discussie ooit gehouden) een vraag gesteld betreft Spinoza waarop ik het antwoord niet wist. Vervolgens heb ik twee Spinoza kenners, Miriam van Reijen en Stan Verdult de vraag voorgelegd. Stan Verdult is de beheerder van de blog, http://spinoza.blogse.nl/, die ik al eerder heb aangeraden op dit blog. Tot mijn grote verrassing heeft Stan nu een geheel blogartikel aan mij gewijd en daar ben ik hem eeuwig dankbaar voor. Dit was tevens de aanleiding tot mijn derde dansje.
Vanavond moet ik weer terug naar school, omdat ik een lino voor research ga drukken. Ik heb in de trein de lino gesneden en voelde me erg aangestaard. Maar het scheelt wel in tijd. Misschien doe ik vanavond in de drukkerij nog een dansje.
Dansje dansje dansje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten