Vandaag waren mijn lichaam en geest in constante blijheid en daar verheug ik me nu nog steeds over. De ochtenden voor een student zijn misschien wat zwaar, maar met een volledig gedetermineerd moment van je bed uit rollen (of vallen, zoals vanochtend het geval was) en eenmaal de warme stralen van de douche over je lichaam stromen, dan begint het geluk. Ik heb de hele week amper iets aan huiswerk gedaan. Het was niet mijn beste week qua artistieke ervaring. Irritant aan het kunstenaarstudent-zijnde is dat je constant heen en weer wordt geslingerd tussen emoties. Dit komt niet zozeer dat ik een heel emotioneel persoon ben (integendeel), maar omdat je als kunstenaar dingen maakt en bedenkt die diep in- en uit je ziel komen. Zo was het dat ik vorige lesweek compleet vast liep met een aantal vakken. Dan stopt het, dan kan je wel huizen en bomen gaan tekenen, maar niks heeft, populistisch gezegd: de X-factor.
Vanochtend was ik in zeer moeie toestand. Na eens goed te hebben geslapen in de trein en na een soort van 'Ik ben nog net wakker' gesprek in de bus werd ik uiteindelijk toch wel weer wakker. Met dank aan een stuk chocola en een kop koffie, overigens. Omdat ik de week vast liep heb ik een gesprek gehad met mijn leraar. Nu is mijn leraar niet het type van een verhelderend persoon, maar soms wil zo'n gesprekje nog wel werken. Dus, op een of andere manier werd mijn creativiteit weer geheractiveerd. Nu ik 'geheractiveerd' lees, moet dat verkeerd zijn, want dit klinkt niet normaal Nederlands. Even opzoeken. Het blijkt dus nu wel goed te zijn. Leuk woord voor galgje!
Verder met mijn grote geluk. Nu was mijn creativiteit weer herladen, en dat zorgt natuurlijk voor een grote Blijdschap. Vervolgens heb ik maar weer eens bevestigd gekregen dat ik na de kunstacademie toch echt naar de universiteit moet - want bij de les 'Verhaal' (geweldig vak) was ik haantje de voorste om alle antwoorden te roepen. Ik mis op mijn school de uitdaging in de trant van het nadenken, het oplossen van logistieke problemen - en wanneer er bij een vak filosofie aan de pas komt dan leef ik op zijn zachts gezegd op.
Vervolgens kwam ik er achter dat ik een meisje in mijn klas heb zitten die ook heel erg veel houdt van filosofie én, van, pampampam, de Spinozistische leer. Ze was nu bezig de Ethica te lezen in het Spaans, maar was nog niet heel erg ver. Wel was ik wel heel erg blij dit allemaal te horen, omdat ze oppeens heel erg enthousiast uit de hoek kwam toen ik er haar naar vroeg, en ik dacht alleen maar: 'Mijn dag kan niet beter!'
Wat dus wel kon, want na uitgebreid op de scooter een jazz-versie van 'Ik ben vandaag zo vrolijk' te hebben gezongen kwam er toenet nog een goede vriendin van me langs met chocolademuffins.
Mijn dag kan dus niet stuk. Zelfs toen ik vanochtend er pas na 5 minuten achter kwam dat mijn inktpotje was omgevallen, en het nog zo'n drie secondes duurde voordat ik reageerde, was ik blij. Dat blijkt wel weer dat ik terwijl ik in paniek het wegstromende inkt op probeerde te vangen met een paar blaadjes, vervolgens de schoonheid van de met inkt-verzopen papiertjes in zag. Ik heb ze - tijdens mijn hysterie door - in volle rust in mijn plakboek geplakt, om vervolgens weer, in de oude hysterische paniek toestand (waarvan niemand iets gemerkt had, ik ben niet erg aanwezig denk ik) alles op te ruimen.
Morgen komt er weer een dag. Of, morgen komt er hopelijk weer zo'n dag. Ik heb pas vanaf 2 uur les en aangezien ik me een maand lang heb ingehouden niks te kopen (afgezien van een aantal boeken) en mijn salaris (ping) heb binnengehad, nuja, het ene + het andere, de optelsom is zelfs voor mij niet erg lastig.
Vanochtend was ik in zeer moeie toestand. Na eens goed te hebben geslapen in de trein en na een soort van 'Ik ben nog net wakker' gesprek in de bus werd ik uiteindelijk toch wel weer wakker. Met dank aan een stuk chocola en een kop koffie, overigens. Omdat ik de week vast liep heb ik een gesprek gehad met mijn leraar. Nu is mijn leraar niet het type van een verhelderend persoon, maar soms wil zo'n gesprekje nog wel werken. Dus, op een of andere manier werd mijn creativiteit weer geheractiveerd. Nu ik 'geheractiveerd' lees, moet dat verkeerd zijn, want dit klinkt niet normaal Nederlands. Even opzoeken. Het blijkt dus nu wel goed te zijn. Leuk woord voor galgje!
Verder met mijn grote geluk. Nu was mijn creativiteit weer herladen, en dat zorgt natuurlijk voor een grote Blijdschap. Vervolgens heb ik maar weer eens bevestigd gekregen dat ik na de kunstacademie toch echt naar de universiteit moet - want bij de les 'Verhaal' (geweldig vak) was ik haantje de voorste om alle antwoorden te roepen. Ik mis op mijn school de uitdaging in de trant van het nadenken, het oplossen van logistieke problemen - en wanneer er bij een vak filosofie aan de pas komt dan leef ik op zijn zachts gezegd op.
Vervolgens kwam ik er achter dat ik een meisje in mijn klas heb zitten die ook heel erg veel houdt van filosofie én, van, pampampam, de Spinozistische leer. Ze was nu bezig de Ethica te lezen in het Spaans, maar was nog niet heel erg ver. Wel was ik wel heel erg blij dit allemaal te horen, omdat ze oppeens heel erg enthousiast uit de hoek kwam toen ik er haar naar vroeg, en ik dacht alleen maar: 'Mijn dag kan niet beter!'
Wat dus wel kon, want na uitgebreid op de scooter een jazz-versie van 'Ik ben vandaag zo vrolijk' te hebben gezongen kwam er toenet nog een goede vriendin van me langs met chocolademuffins.
Mijn dag kan dus niet stuk. Zelfs toen ik vanochtend er pas na 5 minuten achter kwam dat mijn inktpotje was omgevallen, en het nog zo'n drie secondes duurde voordat ik reageerde, was ik blij. Dat blijkt wel weer dat ik terwijl ik in paniek het wegstromende inkt op probeerde te vangen met een paar blaadjes, vervolgens de schoonheid van de met inkt-verzopen papiertjes in zag. Ik heb ze - tijdens mijn hysterie door - in volle rust in mijn plakboek geplakt, om vervolgens weer, in de oude hysterische paniek toestand (waarvan niemand iets gemerkt had, ik ben niet erg aanwezig denk ik) alles op te ruimen.
Morgen komt er weer een dag. Of, morgen komt er hopelijk weer zo'n dag. Ik heb pas vanaf 2 uur les en aangezien ik me een maand lang heb ingehouden niks te kopen (afgezien van een aantal boeken) en mijn salaris (ping) heb binnengehad, nuja, het ene + het andere, de optelsom is zelfs voor mij niet erg lastig.
1. Diane Arbus. Nog een pluspunt van de dag: Er loopt tot 13 januari in het FOAM te Amsterdam een tentoonstelling van haar. Dus = daar gaan we heen!
2. Foto van een heilig museum te Antwerpen, volgens mij heette het 'Het museum voor Boekdrukkunst', of iets in die trant. Een oud 17e-eeuws gebouw vol met oude drukpersen en originelen uit de 16e, 17e en 18e eeuw. En compleet met een jaloersmakende bibliotheek (jammer genoeg mocht je de boeken niet aanraken) en een portretje van Seneca. (Waarop Lotte uitriep: OH het portret van Seneca!, en waarop niemand vervolgens reageerde.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten