Afgezien dat het voor een kind ongelooflijk saai is om in een dorp op te groeien en vooral als 17-jarige er immer und nog steeds te wonen kleeft er een voordeel aan mijn dorp. Namelijk: Het water. Ik bedacht mij zo'n 2 uur geleden dat ik later op een woonboot ga wonen, niet in Amsterdam, niet hier in Nieuwkoop, maar in Gent - of ergens anders, als het maar een woonboot is. Woonboten zijn perfect. En ze zijn nooit groot. En ik prefereer kleine woningen tegenover grote woningen. Ik woon nu in een groot huis, maar in die ruimte voel je je maar alleen. Neen, ik wil later een woonboot. Ik vind bijna alles aan mijn dorp vreselijk, behalve de natuur die er is. Ik woon praktisch naast de natuur, en al maak ik er amper gebruik van, ik geniet er wel van. En vanuit mijn liefde voor het water is ook mijn liefde voor de fuut gekomen. Verdere uitleg is niet nodig, futen zijn de mooiste beesten die op aarde rond dwarrelen en zwemmen. Derhalve loop ik al weken lang rond met een futen-projectje in mijn hoofd, en zie hier: Fuut no. 1.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten