Endlich af.

 

Ik overspoel deze blog de laatste tijd met foto's die ik maak voor mijn beoordelingen en schouw - ik weet eigenlijk ook niet waarom ik het doe. Dit zijn twee werken, gemaakt voor research, en ze zijn AF. Althans, af, op mijn school is nooit iets af. Soms wens ik wel eens regulier onderwijs te doen. Dan zeggen ze: Lees pagina 60 en maak opdracht 1 tot 20 en dan ben je klaar. Maar op school zal ik hiernaar moeten kijken en zeggen: Hm, de bovenste heeft dynamiek, maar dat mist de onderste totaal. De onderste heeft ook een schaduwwerking die niet helemaal adequaat verloopt. Daarentegen is het lettertype van de onderste wel beter, omdat deze strakker is (met stift ipv verf) en beter past bij de situatie, en eigenlijk is het zo dat beiden nog te klein zijn, en ik moet ze eigenlijk nog van het blad laten afvallen om zo meer dynamiek te krijgen, en misschien moest er nog wel een wilde lucht om heen en - argh, het is nooit af. Stel je voor, je zit op het regulier onderwijs, de leraar zegt: maak opdracht 10. Dan maak je die, en klaar is kees. Stel je voor dat je die opdracht 10 dan in verschillende formaten, met verschillende kaders, met verschillende achtergronden, met verschillende pennen en in verschillende handschriften en andere opdrachten naast je moet leggen om te gebruiken voor die opdracht, en als de opdracht klaar is jezelf moet afvragen: Waarom heb ik deze opdracht gemaakt, waarom heb ik hem gemaakt op de manier waarop ik hem gemaakt, waarom heb ik met een blauw bicje geschreven en niet met een zwarte vulpen -

 

Ik ga niet meer verder klagen, omdat ik een prima humeur heb (dankzij radio 6 Soul en Jazz) en het feit dat ik mijn Sub Specie Aeternitatis voor mijn doen 'af' heb!