Zoals ik al zei, zijn dit heerlijke dagen. Ons project is goedgekeurd, en het fijnste was nog wel het gene wat onze leraar tegen ons zei: 'Je kan hier wel meer dan 1 studiepunt voor krijgen' (Ajeto, dacht ik toen). Om het nog fijner te maken stelde hij voor om, in tegenstelling tot wat wij dachten, het eindwerk niet alleen in boekvorm te presenteren maar een gehele expositie in elkaar te knutselen ergens in een ruimte of in een hal op school. En ik dacht: Ja, ja, dit gaat hem worden. We zijn met een groep van vijf mensen die allemaal individueel onderzoek gaan doen, maar binnen het zelfde concept werken. Het concrete plan: We geven wegwerpcamera's mee aan voor ons onbekenden, met de vraag of ze foto's willen maken van hun leven. Het enige wat ze niet mogen fotograferen is hunzelf. Vervolgens moeten ze de camera's weer terugsturen, zodat wij vervolgens de negatieven gaan inscannen op school en desnoods kunnen ontwikkelen (Heerlijk, zo'n school). Uit de beelden die we hebben gekregen gaat ieder voor zich de beelden analyseren en interpreteren, en dat vervolgens vertalen naar beeld in een zo'n breed mogelijke zin. Oftewel: We gaan reageren op de foto's die we krijgen. Het kan zijn dat we portretten gaan maken, of standbeelden van klei, of profielen gaan schetsen.
Het plan is dus met 'een dikke krul' goed gekeurd. Echter scheelde er nog één ding aan. 'Vooroordeel' sprak mijn leraar, is dat niet slecht gekozen? Want 'vooroordeel' heeft een negatieve bijklank. Ik stelde me vandaag voor om daar even over na te denken, maar kwam op zulk metafysische gebieden terecht dat ik maar naar gezichtenboek ben gegaan en heb daar met een vriendin, die in het zelfde groepje zit, over het probleem gepraat. Ze stelde uiteindelijk dat het woord 'Vooroordeel' een negatieve bijklank heeft, maar dat dat nergens op gegrond is, want 'vooroordeel' draagt in principe geen enkel positief of negatief aspect in zich - het kan beiden zijn. Toen ze dat stelde was ik stiekem trots op haar, moet ik zeggen.
Ik ga over tot de titel van dit stuk: Leiden. Want, aangezien ik morgen vrij heb en het plan al wekenlang in mijn hoofd rondspookte, ga ik naar Leiden toe. En bij het idee alleen al geraakte mijn lichaam in een grote blijdschap, want Leiden, Leiden, dat is een groot brok jeugdsentiment. Leiden, dat is schoolreisjes, je eerste baantje, voor de eerste keer 'in de grote stad' winkelen met vriendinnen, afspreken, stiekem weglopen tijdens projectdagen, en vroege ochtenden. Leiden is die eerste keer dat je in je favoriete boekenwinkel, die na nader onderzoek een antiquariaat blijkt te zijn, komt. En Leiden is Naturalis. Het eerste wat ik ga doen, is lopen naar Naturalis. Naturalis is jeugdsentiment. Ik ben daar, voor mijn gevoel, al duizenden keren geweest. Ik voel mij als een ouder mens die na 12 jaar weer het Stedelijk gaat binnen lopen. De spanning, zal er iets veranderd zijn? Na Naturalis loop ik snel naar de Lakenhal, om vervolgens de boekenwinkels en kringloop winkels af te gaan, kortom: De dag wordt perfecter dan elke dag al is.
Het plan is dus met 'een dikke krul' goed gekeurd. Echter scheelde er nog één ding aan. 'Vooroordeel' sprak mijn leraar, is dat niet slecht gekozen? Want 'vooroordeel' heeft een negatieve bijklank. Ik stelde me vandaag voor om daar even over na te denken, maar kwam op zulk metafysische gebieden terecht dat ik maar naar gezichtenboek ben gegaan en heb daar met een vriendin, die in het zelfde groepje zit, over het probleem gepraat. Ze stelde uiteindelijk dat het woord 'Vooroordeel' een negatieve bijklank heeft, maar dat dat nergens op gegrond is, want 'vooroordeel' draagt in principe geen enkel positief of negatief aspect in zich - het kan beiden zijn. Toen ze dat stelde was ik stiekem trots op haar, moet ik zeggen.
Ik ga over tot de titel van dit stuk: Leiden. Want, aangezien ik morgen vrij heb en het plan al wekenlang in mijn hoofd rondspookte, ga ik naar Leiden toe. En bij het idee alleen al geraakte mijn lichaam in een grote blijdschap, want Leiden, Leiden, dat is een groot brok jeugdsentiment. Leiden, dat is schoolreisjes, je eerste baantje, voor de eerste keer 'in de grote stad' winkelen met vriendinnen, afspreken, stiekem weglopen tijdens projectdagen, en vroege ochtenden. Leiden is die eerste keer dat je in je favoriete boekenwinkel, die na nader onderzoek een antiquariaat blijkt te zijn, komt. En Leiden is Naturalis. Het eerste wat ik ga doen, is lopen naar Naturalis. Naturalis is jeugdsentiment. Ik ben daar, voor mijn gevoel, al duizenden keren geweest. Ik voel mij als een ouder mens die na 12 jaar weer het Stedelijk gaat binnen lopen. De spanning, zal er iets veranderd zijn? Na Naturalis loop ik snel naar de Lakenhal, om vervolgens de boekenwinkels en kringloop winkels af te gaan, kortom: De dag wordt perfecter dan elke dag al is.
1. Jan Mostaert - portret van een Afrikaanse man
2. Niko Pirosmani - Fruitstal
3. John Stezaker - Love XI
Geen opmerkingen:
Een reactie posten