Uitgerekend in de tijd dan men van je verwacht dat je zult springen, dansen, vrijen, varen, zwemmen en eindeloze gesprekken voert met vrienden en veel wijn, ben ik ziek. Vakanties vieren - ik ben er niet goed in. Ten eerste is er de afwezigheid van hetgeen wat de rest van het jaar domineert, school, waardoor ik me nu kapot verveel. Het constante touwtrekken en tikkertje tussen de kritiek die je krijgt en het werk dat je maakt, het flierljeppen over zaken waar je je nu eenmaal over heen moet zetten, ik mis het allemaal.
Ten tweede: nu is het vakantie en ben ik ziek. Althans, ik voel me ziek. De hele dag loop ik al met een thermometer in mijn oor, hopende dat mijn lichaamstemperatuur nu eens boven de 38 graden uitkomt (dat kwam die alleen in de ochtend). Gisteren heb ik de hele dag niks kunnen eten waardoor ik om 4 uur 's nachts nog aan de rijstwafels ging, vandaag heb ik afwisselend geslapen en Een dwaze maagd van Ida Simons gelezen.
Op facebook staan er talloze foto's van mensen die leuke levens leiden, naar festivals gaan, biertjes drinken terwijl ze genieten van de zon, en voor de rest is niemand er online: waarom zal je met dit weer binnen zitten? Alleen ik raak ziek van de zon en haar warmte en blijf veilig binnen. Het is overigens niet zo dat ik enkel voor kluizenaar speel: zo ben ik bijvoorbeeld woensdag nog naar de parade geweest, een zeer fijne ervaring. De vrijdag sprak ik nog af met een vriendin, die, tot mijn verbazing, sprak over het gaan naar een museum met mij, a-cultureel dat ze is.
De rest van de tijd probeer ik het huis te onderhouden. Als ik later ooit een huis heb, dan zal dat geen groot huis worden. Normaal gesproken doen mijn ouders het huis met drie personen: mijn ouders en de hulp. Nu ben ik degene die na 4 dagen plots er aan denkt dat ook de planten buiten water moeten hebben (oeps). Ik ben ook degene die naar de strijkkamer loopt en daar een enorme stapel kleding aantreft, dat mij gekreukt vragend aankijkt. Gisteren kwam ik er achter dat mijn lievelingsjurk van wol was, en helaas is deze nu 5 maten gekrompen, waardoor ik hem niet meer aan kan. Als ik het huis echt schoon zal willen hebben, dan had ik geen vakantie meer. En zeker nu ik ziek ben ziet het huis er uit alsof er een kunststudent woont. Al met al sliep mijn kat wel de hele dag bij me, waardoor ik me net iets beter voelde.
Ten tweede: nu is het vakantie en ben ik ziek. Althans, ik voel me ziek. De hele dag loop ik al met een thermometer in mijn oor, hopende dat mijn lichaamstemperatuur nu eens boven de 38 graden uitkomt (dat kwam die alleen in de ochtend). Gisteren heb ik de hele dag niks kunnen eten waardoor ik om 4 uur 's nachts nog aan de rijstwafels ging, vandaag heb ik afwisselend geslapen en Een dwaze maagd van Ida Simons gelezen.
Op facebook staan er talloze foto's van mensen die leuke levens leiden, naar festivals gaan, biertjes drinken terwijl ze genieten van de zon, en voor de rest is niemand er online: waarom zal je met dit weer binnen zitten? Alleen ik raak ziek van de zon en haar warmte en blijf veilig binnen. Het is overigens niet zo dat ik enkel voor kluizenaar speel: zo ben ik bijvoorbeeld woensdag nog naar de parade geweest, een zeer fijne ervaring. De vrijdag sprak ik nog af met een vriendin, die, tot mijn verbazing, sprak over het gaan naar een museum met mij, a-cultureel dat ze is.
De rest van de tijd probeer ik het huis te onderhouden. Als ik later ooit een huis heb, dan zal dat geen groot huis worden. Normaal gesproken doen mijn ouders het huis met drie personen: mijn ouders en de hulp. Nu ben ik degene die na 4 dagen plots er aan denkt dat ook de planten buiten water moeten hebben (oeps). Ik ben ook degene die naar de strijkkamer loopt en daar een enorme stapel kleding aantreft, dat mij gekreukt vragend aankijkt. Gisteren kwam ik er achter dat mijn lievelingsjurk van wol was, en helaas is deze nu 5 maten gekrompen, waardoor ik hem niet meer aan kan. Als ik het huis echt schoon zal willen hebben, dan had ik geen vakantie meer. En zeker nu ik ziek ben ziet het huis er uit alsof er een kunststudent woont. Al met al sliep mijn kat wel de hele dag bij me, waardoor ik me net iets beter voelde.
Overigens heb ik ook een marathon Britse detectives uit de jaren 90 gehouden, waar het acteren van zeer hoog niveau was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten